DENİZ FENERİ PASTASI

     Altı boylu boyunca deniz, üstü göz alabildiğince gökyüzü olan deniz fenerlerinin bulunduğu konum itibariyle hem karaya hem denize ait olması mı, yoksa o hırçın dalgalara karşı dimdik ayakta durup, her şeye rağmen etrafını ışıtmasına yüklediğim anlam yüzünden mi bilmem; beni her zaman çok etkilemiş ve görünüşleri çok estetik gelmiştir.Eğer yalnızlığı seviyorsanız, martı çığlıklarından ve denizin dalgalarından başka hiç bir ses olmayan deniz fenerlerinden daha güzel sığınacak bir yer yoktur herhalde :) Bütün bu düşüncelerimin kardeşimle doğrudan bir ilgisi olmasa da, onun da denizi ve martıları sevmesi nedeniyle, hep yapmak istediğim deniz feneri pastasını onun doğum günü için yaptım.Doğum günün kutlu olsun; hayatın acımasız dalgaları karşısında deniz fenerleri gibi hep dik durup, gecenin karanlığında bile etrafını ışıtmaya devam etmen dileğiyle.Nice yeni yaşlara hep birlikte, sağlıkla...

                                        Uzanmış koca burun açık denize doğru

                                        Lacivert ve gri gecenin değerinde.

                                        Karanlıkla başlar bir dünya sevgisi,

                                        Deniz feneri parlar,

                                        Talihe aldırmadan kayalar üzerinde.

                                        Bulutlar birleşir alaca düzlüklerde,

                                        Çöker uzak limanlardan bir sis.

                                        Bir sıkıntı başlar karanlığında kaderin,

                                        Bildirir, yanınca yanınca

                                        Ömrün neresindesiniz, aşkın neresindesiniz ?

                                        Yüreğin mi daralıyor, yıldız ışığında,

                                        Bırak anılar gitsin biraz daha geri,

                                        Ruhu götürmeden vakit yürüyebilir,

                                        Düşün nasıl durmuş sabırla yüzlerce yıl,

                                        Hep bu benekte bu deniz feneri.

                                        Bak deniz savaşlarına, yaşlı korsanlara,

                                        Uçan dalgalara, uyuyan rüzgara bakmış,

                                        Bir tek göz kadar kara ve mavi,

                                        Enginle boş,

                                        Kısmetsiz balıkçılara bakmış.

                                        Saçlarında tuz kokan, ölü kokan bir serinlik,

                                        Yüzünde bir fırtına tadı.

                                        Durursun yorgun, umutsuz,

                                        Birden bir daha yanıp söner, sevinçle titrersin.

                                        Bir şey, belki de yaşaman uzadı. 

                                                                                                Fazıl Hüsnü Dağlarca